IK GELOEF IN DE ENZAME MENS (Berge & Törnqvist 1975, s. 51)
Ik geloof in de eenzame mens,
in hem die eenzaam dwaalt,
die niet als een hond zijn reuk achterna rent,
die niet als een wolf de reuk van mensen mijdt:
mens en anti-mens tegelijk.
Hoe gemeenschap te vinden?
Mijd de hoge buitenweg:
wat vee is in anderen is ook vee in jou.
Neem de lage binnenweg:
wat bodem is in jou is ook bodem in anderen.
Moeilijk om aan jezelf te wennen.
Moeilijk jezelf te ontwennen.
Wie het doet wordt toch nooit alleen gelaten.
Wie het doet blijft toch altijd soldair.
Het onpraktische is het enig praktische
op den duur.
