DE BLOEMEN (Berge & Törnqvist 1975, s. 51)
de bloemen slapen voor het raam en de lamp staart licht
en het raam staart gedachteloos in het donker daarbuiten
de schilderÿen tonen onntzield de hun toevertrouwde oinhoud
en de vliegen staan stil op de muur en denken
de bloemen leunen tegen de nacht en de lamp spint licht
in de hoek spint de kat wollen draden om mee te slapen
op het fornuis snurkt de koffieketel af en toe met welbehagen
en de kinderen spelen stil met woorden op de vloer
de wit gedekte tafel wacht op iemand
wiens stappen nooit de trap opkomen
een trein die in de verte de stilte doorboort
ontsluiert het geheim der dingen niet
maar het lot telt de slagen van de klok in decimalen.
