LAAT OP AARDE (1932)
VEERLIED (1941)
NON SERVIAM (1945)
WEGWŸZER NAAR DE ONDERWERELD (1967)
5
‘Geef mij gif om te sterven of dromen om te leven’ – Nu
wil ik liever dan dromen om te leven gif om te sterven
Schipper zonder bemanning, want zij aten
allen van de lotus, zijn varanderd in zwijnen die ik weiger
te bevelen
Eenzame afgematte roerganger, ben ook ik met deze lijken
in mijn lading aangespoeld op én mij vreemde kust
Geef mij water! Ik heb lang van het zoute gedronken
Geef mij het wondere water dat het bloed van mij afwast
Geef mij het eiland terug waar ik in dromen verzonk
Daar liep ik onder het juk van de vrijheid, in gouden teugels
Hij die eenmaal in dit nauw naar binnen is gezogen
vecht niet met zijn roer, heeft geen handen om te zeilen
Wat hem te doen staat is te leren strelen –
Zoals de vorst die eens zijn hoofd in én brod dompelde
Één ogenblik én tijdsduizeling voelde, teruggevoerd werd
in de Tijd, 1001 jaar geleden, zie ik hoe jij je spiegelt
in jouw blik, die de mijne is. Zo ben ik gestrand
bij de Nimf die vergif geeft om te sterven of dromen om te leven
Zonder zeekaart, zonder sterren, stromen mee en tagen,
ben ik ooit gestrand op het eiland van de roodblonde nimf.
Gunnar Ekelöf. De Byzantijnse trilogie.. H.C. ten Berge & Marguérite Törnqvist. Meulenhoff, Amsterdam, 1985, s. 97
